سلام. سلام حدیث غروب های دلتنگی انتظار. سلام واژه گم شده الفبای بیقرار. سلام تمنای دل های تاول زده جاده های فاصله. سلام بهانه گریه های ابر های آسمان منتظر. سلامی چو بوی بد بی وفایی...

قبول دارم بی وفاییم مولا جان. بی وفاییم که بیشتر از تو به فکر یارانه آخر ماهمان هستیم. بی وفاییم که کودکی مان گل می کند و به دنبال زرق و برق های مغازه های چشم چرانی دست تو را رها می کنیم و ... گم می شویم.

گم می شویم و می مانیم. می مانیم و نمی آییم. نمی آییم و تو برای آمدمان دعا می کنی. می بینی آقاجان گم شدن خودمان راهم گردن تو می اندازیم؟ قبول کن بی وفاییم. بی وفاییم که تو را سال ها در میانه زمان رها کرده ایم و چشم در آینه خیال دوخته ایم که شاید تو بیایی. خنده دار نیست؟ برای آمدنت هم شاید و اگر و اما می کنیم.

اصلاً شما چرا بیایی؟ نمیدانم چرا برای آمدنت دعا می کنیم. عیب اینجاست که باید برای آمدن خودمان دعا کنیم. اگر عیب از ما نبود اینقدر ندبه هایمان بوی نم نمیداد. حقیقتش را بخواهی دل خوش کرده ایم به چهل عهدی که باتو بسته ایم. باتو چهل عهد بسته ایم و عهد باتو ماندن را خوب می شکنیم.

آقاجان باور کن کوچه پس کوچه های قلبم را که جستجو کنی نشانی خودت را نخواهی یافت. پر شده ایم از آدرس اشتباهی خیابان ریا و کوچه تظاهر. گاهی هم می خوریم به بن بست گناه. اگر خیابان سالمی هم هست بی شک پر است از چاله و چوله. دیروز حوالی خیابان خیال تو تابلو زده بودند کارگر ها مشغول کارند و راه رسیدن به تو را اشتباهاتمان خراب کرده بود.

رفتگر قلبم می گفت انگار فصل خزان زود رسیده است. برگ های سبز امیدت را دیروز در کنار جوی آب گذر زمان جارو کردم. ولی اگر چشمه اشکت جاری شود شاید تن خشکیده رگ های حیاتت جان دوباره ای بگیرد و درخت امیدت جوانه بزند.

بگذریم آقا جان، خودمانیم صدای قدم های انتظارت کمرنگ شده است. خبری در راه است؟ نسیم دیروز می گفت بوی پیراهن یوسف را از چمنزار اطراف کنعان استشمام کرده است.

میدانم که خودت هستی. میدانم که با دیدنت قلب های ما می شکفد. می دانم که با دیدنت آسمان تیره پلک هایمان نمایان خواهد شد. می دانم طوفان اندوهمان فروخواهد نشست. می دانم می آیی و یاس ها دوباره از دل کوچه های تنگ جوانه می زنند. می دانم می آیی و حس تنهایی تمام لحظه های بی توبودن را پر خواهی کرد.

پس رخ بنما که جهان تشنه ی دیدار توست. مدت ها روزه دار ندیدنت هستیم و فالگوش ایستاده ایم که ببینیم صدایی از کنار کعبه دل خواهد آمد؟ به هر حال اینجا زمان به وقت تو تنظیم شده است. دارد زمان بیدارکردنمان دیر می شود...

من منتظر لحظه بی دروغ سلام هستم...

پ,ن :‌ میلاد حضرت مهدی (عج) رو خدمت تمام جهانیان تبریک می گم. اوضاع جهان خود گواهی دهنده رسیدن آخرالزمان هست. حوادث سوریه و عراق، سبک پوشش، کشتار در جهان و ... همه و همه می گویند این جاده بوی آمدن کسی را خبر می دهد.

مادرم فاطمه، شرمنده ایم که این روز ها در ایران شب تلخ مدینه تکرار می شود. شرمنده ایم که اینجا دوباره یاد کوچه ی تنگ بنی هاشم تکرار می شود. شرمنده ایم که دوباره سگان هار به خانه علی حمله می کنند و ملعونی با تازیانه به بازویت می کوبد و با لگدی به در خانه، میخ.... آه.

شرمنده ایم که از شیعه بودنمان فقط اسم شیعه را یدک می کشیم. شرمنده ایم که حسرت بودن در آن شب را در دل داریم اما در عمل همانند همانان که آتش بیار در خانه علی بودند آتش بیار معرکه شده ایم.

آخر مادرجان اینجا برای چند برگه رأی از چند وقوم و قبلیه کوچک حاضرند حسین ات را دوباره به قربانگاه ببرند. اینجا حاضرنت برای راضی کردن عده ای برای حمایت، دوباره گوشواره از گوش رقیه بکشند. اینجا ...

دلمان خوش بود اگر آن شب نبودیم تا پیکر پاکت را تشیع کنیم امروز هستیم و با شکوه تمام هرچند نمادین تورا تشیع کنیم و اندکی در غربت کوچه ها برایت باران اشک بباریم. بیاد علی، بیاد حسن، بیاد حسین، بیاد زینب که ساکت در کوچه های مدینه حسرت شکستن بغض برایشان ترکید...

اما، اما چه بگویم که اینجا هم آتش بیارانی نیمگذارند برایت اشک بباریم و پیگر نمادینت را تشیع کنیم. می گویند باعث اختلاف می شود. نمیدانم دم از کدام اختلاف می زنند که  ابن أبى دارم و مقاتل ابن عطیّة و دها نفر دیگر از خودشان هم حمله سگان هار به در خانه علی و غربت تشیع پیکرت را قبول دارند.

شاید منظورشان اختلاف بین اسلام و وهابیت هست. آخر اینجا به لطف بعضی ها وهابیت خوب پرو بال گرفته اند. برای چند برگه رأی مجلس و یا شوراها حاضرند برایشان هرکاری انجام بدهند.

پ,ن : زمانی در شهر خان ببین در استان گلستان مراسم تشیع پیکر نمادین حضرت زهرا (س) هرسال برگزار می شد که آنرا ممنوع کردند. امسال در شهر علی آبادکتول و در زینب آباد رامیان هم دوباره آتش بیاران در خانه علی دوباره آتش بیار معرکه بودند و مراسم را بهم زدند و جنازه زهرا باز هم غریبانه ....

 گرگ ها وحشی و سگ های مدینه هارند

                                     آنقدر پنچه زدند تا کمرت تا کردند

سند معتبری هست که تاریخ نوشت:

                                     میخ را در وسط سینه تو جا کردند

کشته شد محسن و آنان که تماشا کردند

                                     سند تیر به اصغر زدن امضا کردند

باتشکر از روشنگری : مدینه فاضله

برای حمایت از ما بنر مارو در وبتون قرار بدین:

.................................................................................................................................................

 مژده!!!مژده!!!

باسلام:

بعد از مدت  ها بالاخره چت روم سایت هم افتتاح شد از شما بینندگان محترم تقاضا میکنم به چت روم معبرسایبری ساوه هم سری بزنید